Topdag in Tilburg mede door Hunk, de verrassing van dit seizoen

Nieuws

Na een jaar onderbreking beleefde het RAD Gala te Tilburg op Moederdag 14 mei haar zesde editie. Alle ingrediënten om er een topdag van te maken waren aanwezig, waaronder een perfect terrein bij manege Thielen, prima weer (op één buitje na) en heel veel beste paarden en pony’s. Wat extra bezoekers waren welkom geweest, maar Moederdag zal deze editie voor wat concurrentie gezorgd hebben. Er werd in het Zuiden voor het eerst gejureerd middels het digitale systeem. Leuk te zien hoe ieder jurylid de combinaties waardeerde, waarbij veel overeenkomsten te zien waren, maar toch ook wel wat onderlinge afwijkingen. Een paar hiaten zijn nooit helemaal te voorkomen, maar alles overziend kan gesteld worden dat er door elkaar genomen goed geplaatst werd.

Voor officiële kampioenschappen was het nog te vroeg in het seizoen. Dat weerhield de organisatie er niet van om een drietal dagkampioenschappen uit te schrijven. De strijd was er niet minder om.

De tandems, inmiddels een grotendeels uitgestorven rubriek op veel concoursen, kwamen met vier combinaties in de baan voor het eerste dagkampioenschap. Dit betrof twee tandems tuigpaarden en twee met hackney’s. Twee aanspanningen wilde de jury over zien, al was er weinig kruid gewassen tegen het sublieme optreden van Besterly Amadeus en Besterly Eribo in handen van Leendert Veerman. Keurig recht achter elkaar, hoog van de vloer gaand en zeer gelijk kon deze dagtitel hen niet ontgaan. Werner Sweens gaf zich met Leyrun Headliner en Leyrun Tourmaline overigens niet zomaar gewoon. Zij gingen er ook echt voor en zorgden dat het verschil met de kampioen beperkt bleef. Vervolgens werden twee tandems van Jan Jordans opgesteld. Jan zelf had Ferro en Zilver ook opvallend actievol aan het lopen, maar Ferro voorop was niet helemaal rechtgesteld. Piet van Hoof reed Jan’s Pocket Rocket en Francisco verdienstelijk naar plaats vier. De combinatie van tuigpaarden en hackney’s in één rubriek blijkt goed te werken. Vooral in rubrieken waar de spoeling dun is, zou dat eigenlijk vaker gedaan moeten worden. Voor officiële wedstrijden zal dat niet kunnen, maar daarvoor zijn dan weer showrubrieken uitgevonden. De beide andere kampioenschappen betrof ook gemengde rubrieken en die voldeden ook prima!

Het tweede kampioenschap dat werd verreden, ‘verlopen’ in dit geval, was dat voor de showpaarden aan de lange lijnen. De groep was met één tuigpaard en twee hackney’s klein, maar wel de moeite waard. Het was Diesel die aan de lange lijnen bij Berry van der Genugten er het mooist in klom, mooi op de achterhand kwam en daardoor voor met veel kracht en hoogte zijn passen goed afmaakte. De beide hackney’s werden gedeeld tweede. Dit betrof de ook bijzonder sterk showende Conviction’s Challenger met Roel Smits en Heartland Real Deal met Bart van Veenen en Jerry Vierwind die hem bij toerbeurt toonden.

De grootste groep vormde met tien combinaties die van de showpaarden onder het zadel. Na de eerste opstelling wilde de jury er vier terug zien voor de definitieve uitslag. In de categorie ‘zo hier en daar een been’, zweefde de Fries Hunk onder Demi van Nispen haast door de baan. Zeer hoog en uitzonderlijk ruim toonde deze zijn bewegingen en hield het front er goed op. Al met al een fantastische kampioen. Uitstekende tweede werd Emerson van Niek Alting die onder Manon Veerman zich weer super deftig maakte in het front en ook meer dan overtuigend beweegt. Toch moest hij deze dag in Hunk zijn meerdere erkennen. Namens de hackney’s hield Jopie Schaap met Big Boy de eer hoog. Deze leek niet onder de indruk van de een paar koppen grotere opponenten en streed er voor tot de laatste meter. Plaats drie werd hiermee hun deel en daarmee wisten ze Gentle B onder Renee de Boer zelfs nog voor te blijven. Gentle werd met een heel mooie houding gepresenteerd en maakte zijn passen in een rustig tempo heel netjes af.

Behalve in deze drie dagkampioenschappen kwamen de drie disciplines in maar liefst nog 21 rubrieken in actie. De lage limietklasse hackney’s verzorgde om half tien de aftrap van het concours. Stal d’ Achard zette meteen de toon door deze rubriek winnend af te sluiten. Rob stelde de groot bewegende Heartland Twist and Shout voor. Heartland Magic Man in handen van Joop Schaap was goed voor het tweede geld. De vijf finalisten in de competitierubriek maakten er een mooie strijd van, al is hier en daar nog wel ruimte voor verbetering. Winnaar werd Brookfield Olympic Dreams in handen van Anneke Huckriede. Deze pony heeft front, komt voor heel royaal van de vloer en heeft een bijzonder sterk aantredend achterbeen. Na een wat heftige start, reed uiteindelijk Rob d’ Achard de ijverige Heartland Lamborghini naar de tweede plaats. Inge Jansen, Ad van Gestel en Agnes Arends completeerden met hun pony’s de kwaliteitsvolle kopgroep. Met de meeste houding en inmiddels ook een heel best achterbeengebruik was in de tussen limiet, eveneens na een finale met vijf, de winst voor de lichte vos Heartland Wonderfull in handen van Rob d’ Achard. Conviction’s Challenger met Roel Smits is in het front misschien iets minder rijk, maar weet in beweging zeer veel indruk te maken. Ook in de hoge limietklasse weer vijf over rijders met winst voor Brookfield May Way van Rachel Kuipers in handen van Anneke Huckriede. Deze bleek alweer in uitstekende vorm, waarbij hij heel best beweegt en ten opzichte van de nummer twee in het front meer overtuigde. Op plaats twee was het Duval’s Prestige met Ilse Sweens die wel veel indruk maakt in beweging. Een nieuwe rubriek was de Gig-class. Hierin toonde een vijftal dames zich met tweewielige (dames)wagen en hun hackney’s en werden op een andere manier beoordeeld, waarbij niet alleen naar beweging gekeken werd. De beoordeling was in Engelse handen, door de jury die voor het authentiek gerij was uitgenodigd en naast deze klasse zich ook op de schoonste gehelen wierp, althans op de beoordeling daarvan… Winnaar van deze nieuwe klasse werd Ilse Sweens die ook nu Duval’s Prestige voor haar wagen had gespannen. Vier Young Riders reden voor een tweede maal af en het was de strijdlustige Heartland Major die met de even strijdlustige Giovanni Schaap extra showend de zege naar zich toe trok. Een keurige tweede plaats was er voor Amber Banis die in deze klasse Chadly startte. De grote maat limietklasse kwam in één omloop op naam van Raffles van Jan van der Westen die zich goed oprichtte en rondom best ging. Patrick Hoogerwaard heeft in Secret’s Inspiration een getalenteerd jong paard en werd tweede met hem. Omdat er één combinatie teveel was, werd de ereklasse in twee groepen verreden. Winnaar van de eerste groep werd Leyrun Headliner met Werner Sweens, die hem in grote vorm bleek te hebben. Maar Gin’s Black and White van Gerard Hurkmans was in staat serieuze concurrentie te vormen. In groep twee was over de winnaar geen discussie. Dat werd Heartland Bust Your Buttons die in handen van Rob d’ Achard gewoon de beste was. Over nummer twee was die discussie er wel even. Doordat er nogal wat tijd zat tussen de verwerking van de doorgegeven uitslagen en het daadwerkelijk binnenroepen kwam Magic Hallmark met Peter van Nispen even in de problemen en werd toen gevraagd achteraan op te stellen, net nadat deze was binnengeroepen bij de groep over rijders. Eerst binnenroepen en dan achteraan opstellen kan natuurlijk niet en zodoende kwam hij alsnog bij de over rijders. Hallmark wist zich van de prins geen kwaad, zette de hals er weer deftig op en werd tenslotte tweede in deze groep. Jan van der Westen was ook in de ereklasse grote maat spekkoper en wel met zijn Shanie Strikeler. Best gaand, mooi gesteld en heel constant troefde hij Secret’s Jesse James van Patrick Hoogerwaard onder andere af.

Ook de hackney rijdende dames waren over vertegenwoordigd om in één rubriek bekeken te kunnen worden. Derhalve twee super mooie rubrieken met idem dito kopgroepen. Rubriek één ging naar Here I Am met Els d’ Achard die Gin’s Black and White en Simone Slui voor bleven. Heartland Real Deal met Amber Banis overtroefde Heartland Lisa en Henriëtte d’ Achard. Niet heel verrassend, maar de tweespan rubriek die de dag afsloot hoefde dan weer niet gesplitst te worden… Met vijf spannen was de deelname overigens heel netjes. Leyrun Saphire en – Tourmaline van Werner Sweens bleken elkaar uitstekend aan te voelen qua ritme en regelmaat, tel daar het mooie front bij op en je hebt een super mooi span. Zij wonnen en hun grootste opponenten bleken Chadly en Eclipse Wait and See in handen van Bart van Veenen. Ook dit lijkt een span met goede toekomstmogelijkheden!

Voor de tuigpaarden was de lage limietklasse eveneens de eerste rubriek. Na de finale met de beste vijf, waarvan de eerste twee dicht bij elkaar lagen, ging de winst naar de hoog van de vloer gaande en veel houding tonende Bommelsteyn’s Hubert van Jaap van der Meulen in handen van Lambertus Huckriede. In houding en beweging liet Helandro B van Cor van Dijk ook een beste indruk achter, hij was echter wel minder constant dan het kopnummer. In de hoge limietklasse mondde de finale met vijf uit is een overwinning voor de ruim en heel mooi door het lijf bewegende Gerran met Wim Jansen. Voor Ferro van Jan Jordans was er een prima tweede plaats. Vier van de zeven nieuwelingen traden voor een tweede keer aan. De winst leek de eerste omloop afgetekend naar Robbie van Dijk met Ilina, een jonge Cizandro te gaan. Deze was zeer voornaam in houding en toonde zich extra bewegend in een beschaafd tempo. Maar het was Incognito (v. Wentworth Ebony) van Wim Jansen die met Sebastiaan Ardesch hen aftroefde. Deze schimmel groeide vooral in de overkamping en toonde zich heel best in beweging en strijdvaardig. Icoon (v. Cizandro) van Sturkeboom en gereden door Berry van der Genugten is in het vooreind een heel opvallende verschijning, maar heeft niet de makkelijkste brug naar de achterhand. Deze werd derde voor Etienne Raeven met Iranda. In de ereklasse was vervolgens een overkamping met de beste vier. Winnaar werd Leendert Veerman met zijn welbekende Besterly Amadeus. Cor van Dijk zorgde met Elegant voor de meeste concurrentie. Zij waren de waardige nummer twee. In de damesklasse sloeg opnieuw stal Veerman toe, nu in de persoon van Manon. Zij showde haar vaders Eribo mooi verheven in het front en bewegend zoals we van hem gewend zijn. Kortom alle ingrediënten voor de eerste plaats waren aanwezig. Pien Jansen bemachtigde met de mooi los bewegende Gerran plaats twee. Met de regelmaat en gelijkheid van het welbekende Zwitserse uurwerk showden Besterly Amadeus en – Zilver zich onbedreigd naar de zege bij de tweespannen en dat als altijd in handen van Leendert Veerman. Eboy en Dondroniem van Martien Verboord kwamen steeds beter in hun ritme om vervolgens zeer gelijk op de tweede plaats te eindigen.

Voor de Friezen had de competitie de eerste rubriek moeten zijn, maar door te weinig deelname kwam deze te vervallen en was de openklasse voor hen de eerste. Met zeven deelnemers en vier finalisten werd dit één van de mooiste rubrieken van de dag. Het was Hunk die door Demi van Nispen voor de tweede keer in zijn carrière in tuig werd gepresenteerd. In de eerste omloop was hij iets wisselend in tempo en soms wat terughoudend, maar tijdens het over rijden liet hij zijn remmingen varen en danste door de baan zoals maar weinigen dat kunnen. Nationaal voor de sjees zou hij met een dergelijke verrichting tegen de toppers aldaar zeker geen gek figuur slaan! Mart Mies moest met zijn Victor M de voorlopig eerste plaats inruilen voor de definitief tweede. Victor toonde kracht en macht, maar moest deze dag toch zijn meerdere erkennen in Hunk. Marcel van Bruggen en Piet van Kempen completeerden de kopgroep. De drie dames konden in één keer geplaatst worden. Winnaar werd AMFM Franco met Anita van Steenis. In het begin ging deze met de neus wat te ver naar voren, maar kwam gaande de wedstrijd mooi op z’n plaats, ging extra van de vloer en kon vervolgens met het oranje getooid worden! Oukje van de Maria Louise Hoeve en Fleur van Kempen werden verdienstelijk tweede voor Silvia van Dongen met Japke.

Tekst: Rijk van Vulpen

Foto: www.oypo.nl/rijkvanvulpen