Rijs viert 70e jubileum met vier kampioenen

Gisteren, zaterdag 1 augustus vierde het nationale concours hippique van Rijs haar 70e verjaardag en dat begon al om negen uur ’s ochtends met de eerste rubriek tuigpaarden en eindigde tegen zes uur ’s avonds met een slotstuk waarin werd stilgestaan bij de afgelopen 70 edities van dit evenement. Het programma bestaat voor het grootste gedeelte uit de aangespannen sport en wordt in de hoofdring gehouden, waar ook de springfinales plaatsvinden. Het feestje in Rijs werd opgevrolijkt met vier kampioenschappen en als eerste stond het regionale ereklasse kampioenschap Fries ras op het programma met vijf deelnemers. Hovenierwester Sterre van en met Gooitzen Wester pakte vanaf het begin goed aan en werd als voorlopig eerste binnengeroepen met als tweede Hilda de Vries met Andries fan ‘e Huchten van Rindert Algra. Als derde mocht Age Bijl opstellen met Lieuwe B, vierde werd Gerbrich Elgersma met Herbert van Wim van Heusden en Gerrit Wagenaar werd vijfde met Manno B van opa Age Bijl. De eerste drie werd gevraagd nogmaals af te rijden voor de titel maar de volgorde veranderde niet meer en dus werd Gooitzen met de sterk over de benen gaande Sterre kampioen. Het nationale ereklasse kampioenschap voor de hackney’s kleine maat volgde hierna en ging met dertien pony’s van start. Het werd een prachtige strijd waarbij de jury maximaal vijf combinaties mag selecteren voor de verplichte standshow met als gevolg dat er ook een aantal toppers direct geplaatst werden. Titelverdediger was Lambertus Huckriede met Magic Victory van de gebroeders Van Nispen en stond na de eerste omloop bovenaan, gevolgd door Willeke Rozendaal met Chestnut’s Top Secret, Els d’Achard van Enschut met Here I Am van de gebroeders Van Wanrooij, Werner Sweens met Leyrun Headliner en Peter van Nispen met Magic Hallmark, die als eerste de standshow in mocht. Hallmark trok de benen hoog op, maar miste de ruimte in zijn acties. Headliner liep een geweldige standshow en trad achter sterk onder en zette de voorbenen royaal weg. Here I Am was minder ruim in de voorhand maar ging hoog van de grond en had wel veel oprichting. Top Secret gaf in het front nu iets toe en bleef wel goed over de benen gaan. Victory gaf alles en showde zich op zijn kenmerkende manier met veel schoudervrijheid en een mooi front. Nog was de jury er niet uit en wilde Victory, Headliner en Here I Am nog een keer in actie zien. Leyrun Headliner leek zijn kruit wat verschoten te hebben in de standshow want kon die prestatie niet evenaren en werd als nummer drie binnengeroepen waardoor er nog twee kanshebbers over waren. Het werd weer Magic Victory die kampioen werd en daarmee zijn achtste ereklasse titel veiligstelde. De reserve titel was voor een hele beste Here I Am. Voor de jury was het rijzende beeld van Magic Victory doorslaggevend geweest om hem tot kampioen te kronen. De tweespannen Fries ras kwamen daarna opdraven voor hun titelstrijd en kreeg een finale met vijf spannen. Vanuit een tussengroepje met drie werd Peter van Veenen met Idse en Lieke O aan de kopgroep toegevoegd en dat was terecht, want die stonden op de voorlopige zevende plek veel te laag. Sybren Minkema reed met Douwe van R en Filou SB als eerste af in de allesbeslissende finale, gevolgd door Frits de Jong met Unicum van Boudina M van Obe Mous en Jannes van zijn dochter Setske. Als derde reed Udo de Haan af met Christiaan PJ en Kai PJ, dan Pieter Okkema met Karsten van de Noeste Hoeve en Noeste Hoeve’s Hylke en tot slot Peter van Veenen. Vijf beste spannen waarbij de verschillen niet heel groot waren maar de paarden van Frits de Jong wel met steeds meer bravoure door de baan gingen en gelijkwaardig werden aan het span van Sybren. De jury kwam er niet uit en schakelde de arbiter in die moest kiezen tussen twee ervaren rijders die al veel gewonnen hadden maar beide nog nooit kampioen met een tweespan zijn geworden. Het werd Sybren Minkema die kampioen werd met Douwe van R en Filou SB, twee paarden die over veel beweging en een mooi front beschikken. Peter van Veenen klom door naar de derde plaats, waardoor Udo de Haan naar plek vier zakte en Pieter Okkema naar de vijfde. Dan de tandems tuigpaarden met acht combinaties waarvan er vijf een tweede kans kregen op de titel. Ulle Haarsma reed met een nieuw tandem en had Elburg voorop bij Celebration en dat liep van het begin af aan goed voorwaarts. De verrassing in dit kampioenschap kwam van Jan Jordans die met Ferro voorop en achterpaard Barend over een makkelijk lopend tandem beschikte dat zeer rechtgesteld was en met afdruk liep. In de voorlopige opstelling stond Jan dan ook als tweede achter Haarsma, maar voor Ab Koetsier met Roel en Wouter, Nico Calis met Cognac en Tidalburga en Gerard van der Meulen met Zo Wat en Wapenaar van Joop Witlox. Uit deze vijf moest de kampioen komen en dat werd Ulle Haarsma met Celebration en Elburg. Hier was weinig op af te dingen. Jan Jordans handhaafde zich op de tweede plaats en Nico Calis zijn tweetal ging wel steeds vaster door de baan, maar het was te laat voor de winst, waardoor de derde plaats het hoogst haalbare was. Gerard had het meeste tempo erin met zijn vossen die foutloos naar plek vier liepen met een deftige Wapenaar voorop. Koetsier’s vossen lieten hem een beetje in de steek waardoor hij naar de vijfde plaats zakte. Haarsma had overigens meer succes in Rijs, want hij won zowel de limietklasse tweespannen met Sunlight en Elburg als ook de ereklasse met Celebration en Zavanno. Was de concurrentie in de limietklasse minimaal met vier spannen in de ereklasse moest Haarsma er tijdens het overrijden met vier behoorlijk aan rijden. Weer kwam Jan Jordans het dichtst in de buurt met weer Barend en Ferro, tweede, en reed Harry van Middelaar Den Roos en Besterly Amadeus naar plek drie. Voor Nico Calis was met Cognac en Tidalburga plaats vier. Harry van Middelaar boekte in de enkelspannen maar liefst drie overwinningen. Het begon in de openingsrubriek, de lage limietklasse met de merrie Den Roos, in de competitie met Gardenia HBC en in de ereklasse met Brandy HBC. In de hoge limietklasse ging de winst maar Henk Hammers met Dieni II van Janus Plaisier. De regionale dames sloegen hun slag in de damesklasse door één en twee te worden. Winnares werd Josiena van Zijtveld met Wild Rose F van Henk Fikse en Christine Mensink werd met Zilver D van John Donck tweede.